Twee weekends geleden heb ik niet zoveel fotowaardig gedaan.
Ik ben zaterdag naar een comedy club geweest en daarna uitgegaan.
Ik heb nog nooit zoveel en zo grote tv's gezien in een ruimte.
Aangezien we een nacht op de keukenvloer hebben doorgebracht bij een buur van de Hongaarse au pair
(het is voor het avontuur dat je au pair wordt, he)
werd de zondag een zeer kalme en luie dag met veel films en gegeeuw.
Vorige week woensdag vertrok ik voor een korte periode naar België omdat het een en het ander geregeld moest worden.
Een zeer zotte week.
Ik was bang dat het zien van vrienden en familie voor zo een korte periode mijn gemis enkel zou verergeren,
maar ik heb toch het gevoel dat mijn batterijen weer wat herladen zijn.
Een knuffel en een glimlach zijn zeer waardevol.
Ik besefte wel des te meer hoe moeilijk het zou zijn hen deze keer tien maanden niet te zien.
Er was nu al zoveel veranderd.
Maar de aandacht is me welgevallen en ik wil bij deze iedereen nog eens bedanken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten