woensdag 28 maart 2012

National Museum of Natural History 2

Mijn tweede bezoek aan dit museum verliep een pak meer ontspannen.
En ik ( en Elisabeth ) heb dan ook meer kunnen bekijken.
Zo heb ik geleerd dat in de Twilight zone van de zee heel veel lichtgevende beestjes leven,
dat van koraal medicatie wordt gemaakt dat helpt tegen pijn,
zag ik hoe koraalriffen stierven,
zag ik heel enge vissen,
heb ik gezien hoe een hele walvis wordt opgepeuzeld door kleine garnaaltjes en kreeften op een week tijd, leerde ik dat we in feite heel weinig weten over de zee
en dat als de zee zou opdrogen er 45 meter zout op het gehele aardoppervlak zou liggen,
...
En nog veel meer.

Ik heb ook nog de afdeling mammals bezocht, maar daar liepen veel te veel schoolkinderen rond.
En eerlijk: ik vind dat ook helemaal niet zo interessant.
Apenschedels en stenen (werktuigen van de eerste mens (-achtige?)) en vreemde skeletten.
En gevonden voetafdrukken. Neih.


Wel een interessante opmerking gehoord van de gids:
Hij werd gevraagd waarom wij niet uitgestorven zijn.
En hij zei dat hij denkt omdat wij helemaal niet zo vriendelijk zijn.
Ontsteltenis op het kindergezicht.








De buurvrouw gaat voor een maand op bezoek bij haar dochter in Californië.
En ik ga dus eens nadenken over een andere mogelijkheid om iets te bezoeken.
Want ik vind het wel fijn dat mijn week van routine eens onderbroken wordt en Elisabeth vindt het ook fantastisch.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten